بیچاره شریح قاضی
بیچاره شریح قاضی که اینگونه فتوای قتل حسین بن علی (ع) را صادر کرد که « چون حسین بن علی (ع)حج اکبر را نیمه رها کرده پس خونش مباح است» پس اتش ابدی را به جان خویش خرید.
شریح قاضی ندانست که حسین حج اصغر را رها کرده تا به حج اکبر برود.
آری برای حج، حاجیان به مکه می روند و حسین به کربلا
جز کعبه و کوی من مجاز است
هرجا که منم به از حجاز است
حاجیان ده روز در مکه و منا ساکن می شوند و حسین ده روز در کربلا
حاجیان در منا احرام می بندند و حسین در قتلگاه
حاجیان پس از احرام به سعی صفا و مروه می روند و حسین سعی بین خیمه گاه و قتلگاه را برپا می دارد
حاجیان پس از سعی صفا و مروه به طواف کعبه می روند و حسین به طواف خیمه ها
حاجیان برای تکمیل حج خود شتری، گاوی، گوسفندی قربانی می کنند اما حسین برای تکمیل حج اکبرش، خو را فدا می کند
فدیناه بذبح عظیم
حاجیان پس از قربانی، موی سر یا ناخن خویش را تقصیر می کنند و حسین چه زیبا سرش را و انگشتش را تقصیر می کند
باز هم باید گفت
بیچاره شریح قاضی