به مناسبت درگذشت حاج علی اکبر عابدپور

قلم بدست گرفتم که حرف حق بنویسم             قسم بحق که بجز کلام حق ننویسم

کلام را در حالی به صفحه کاغذ می آورم که بغض گلویم را می فشارد و سینه ام در حال ترکیدن است. « سینه مالامال درد است ای دریغا همدمی». سخن از رفتن است و پرگشودن و سخن از دلتنگی است در هجر یار.

پایان ماه صفر پایان مردی بود از تبار محرم و صفر. از تبار عاشقان و پیرغلامان اباعبدالله.

سخن از بزرگترین استاد تعزیه در مازندران مرحوم کربلایی حاج علی اکبر عابدپور امیرکلایی است. مردی که عاشقانه تعزیه را می ستایید و عارفانه با آن زندگی می کرد.

ادامه نوشته

تعزیه و تاریخچه آن نزد خاورشناسان

تعزیه
تعزیه، در لغت به معنى سوگوارى [تعزیت‏]، برپاى داشتن یادبود عزیزان از دست رفته، تسلیت، امر کردن به صبر، و پرسیدن از خویشان مرده است؛ ولى در اصطلاح، به گونه‏اى از نمایش مذهبى منظوم گفته مى‏شود که در آن عده‏اى اهل ذوق و کار آشنا در مناسبتهاى مذهبى و به صورت غالب، در جریان سوگواریهاى ماه محرم براى باشکوه‏تر نشان دادن آن مراسم و یا به نیت آمرزیده شدن مردگان، آرزوى بهره‏مندى از شفاعت اولیاى خدا به روز رستخیز، تشفى خاطر، بازیافت تندرستى، و یا براى نشان دادن ارادت و اخلاص فزون از اندازه به اولیا ـ به ویژه اهل بیت پیامبر علیهم السلام، با رعایت آداب و رسوم و تمهیدهایى خاص و نیز بهره‏گیرى از ابزارها و نواها و گاه نقوش زنده برخى از موضوعات مذهبى و تاریخى مربوط به اهل بیت ـ به ویژه واقعه کربلا [امام حسین؛ واقعه کربلا] را پیش چشم بینندگان بازآفرینند.

ادامه نوشته